Buğulu bir camın arkasında çok sakin, çok dingin, bedenini sarmış yumuşaklığı yaşıyordu. Simsiyah uzun saçlarının arasından sanki akıveriyordu buğulu dediği renk, sarıveriyordu bedenini ipek ..Buğulu camın ardında sadece huzur vardı..Neyi hissediyordum, neyi yaşıyordum her bir dokumda?..... camın arkasında olan bir ben mi vardı yoksa ben bu camın arkasında olmak isteyen miydim? Bu ipekle, bu eski antik gümüş püsküllerle, o kadının kulağından çıkan sonrada bana kolye ucu olan bu küpenin teki ile yarattığım, adını koyamadığım bu renkle ben camın arkasındaki huzuru arayan mı yoksa huzuru yaşayarak kolyeye aktaran mıyım?
Yok işte... Bulamıyorum... Bu güzellikleri anlatacak kelimeleri bulamıyorum, ne bulsam yetersiz kalıyor :(
YanıtlaSilHiiii, sen 10marifet te de bunu yapmış ve beni unutmuştun zaten, yoksa yine miii:(
YanıtlaSilSeni unutmak ne mümkün :))
YanıtlaSilMüge hanım; tasarımlarınıza mı daha çok hayran oldum yoksa onları sunuş şeklinize mi karar veremedim. Soyadımızın da aynı oluşu (Füsun Arıkan ben) benim için çok hoş bir tesadüf ayrıca. Kucak dolusu sevgiler.
YanıtlaSilMerhaba Füsun hanımcığım:)) övgüleriniz için çok teşekkür ediyorum, benimsediğim hayat felsefesine göre tesadüf denen bir şey yok...acaba neden karşılaştık, belide sadece güzel duygularımızı paylaşmak içindir, keyif aldığımız şeylerin paylaşımıdır belkide:) ben de çok mutlu oldum varlığınıza, yeni keşiflere...sevgilerimle...
YanıtlaSilBakk sennn, puslu mavi demek haa:)
YanıtlaSilHuzuru yaşayarak kolyeye aktaran daha doğru bir tanımalama senin için Mügeciğim, cünkü sen içinde biriktirdiklerini yansıtmayı çok iyi öğrenmişsin ve bu ellerine belki bilmeden yansıyor birtanem. Bugün seni aradım nerdesin bakiiim sen diye zılgıtla beni istedim ama ulaşamadım:(( Ucuz mu atlattım nee!! Ama meraka ediyorum ne konuştunuz arkamdan diye:(
Bence ikincisi :D
YanıtlaSil:)
YanıtlaSilçalıcam kapını
ne varne yok hepsini alıcam gidicem en sonunda
:)
Sana canım desem, buyur desem, başımla desem....1001 teşekkürler:))
YanıtlaSil