Ormanın içinde her şey ahenk içindeydi. Kızıl, dalga dalga saçları omuzlarından duru pembe boynuna, boynunda taşıdığı zarif, inci, yakut ve zümrütlerden oluşan kolyesine ve oradanda omuzlarına dökülüyordu. Bembeyaz uçuşan şifon, uzun elbisesi, çıplak ayakları ile kayadan kayaya sıçrarken, küçük mırıltılarla akıp giden derenin sularında ıslanıyordu. Toprağın rengi saçlarına, gözlerinin rengi yapraklara denk düşüyordu, içine çektiği hava her şeyi ama her şeyi içinde barındırıyordu, bu duru bütünlük onu çok mutlu kılıyordu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder