1 Ocak 2009 Perşembe

Neri Sultan...


O sabah, tavan arasında, özenle sakladığı çeyiz sandığının başındaydı Neri sultan…içi şarkılar söylüyordu nihavent makamında…gece boyunca o anın heyecanını yaşamıştı…kızı, damadı ve torunuyla yaşadığı konak keyifli bir koşuşturmacanın içindeydi…en büyük torunu, saçlarının buklelerini tek tek kokladığı Yağız’ın nişan günüydü bu gün…
Yıllar önce uğurladığı, zamanında tek tek buklelerini kokladığı biricik eşi ile olan kendi nişanını yaşamaktaydı sandığının başında…kendi nişanında o zamanın en kıymetlisi kendi elleriyle dokuduğu; pamuklu, fes renkli yöresel desenlerin süslediği, bu günün yemenisi, yine fes renginde ham ipeği bu kumaşın üzerine santim santim tutturduğu, üzeri kadife kaplı boncukları altın kaplama aparatlarla birleştirdiği, aynı ipekten hazırladığı kuş yuvası yumuşaklığındaki parçacığa oturttuğu yeşil renkli cam boncuk ve ucundan püskülleri sarkan aksesuarına özlemle dokunuyordu. Bu özel günde o ‘çok özel’ ini takmak istiyordu…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...