1 Ocak 2009 Perşembe

Deli aşk


O’nunla olunca yenileniyordu, ruhu yıkanıyor, arınıyordu adeta. Çok özeldi, bu yüzden ona yaşatacağı her an da çok özel olmalıydı…Heyecandan tüm hücrelerinin koştuğunu hissediyordu. Oysa henüz sadece hediye alacağını düşünüyordu, sevgililer günüydü ya… her vitrine gözü takılıyordu, ona çarpmalıydı alacağı şey ki biricik aşkı da çarpılsın…Hava artık kararmaya başlamıştı…bir an nefesini tuttu.. işte oradaydı…inanamıyordu, sevgilisine duyduğu aşk kadar alev alevdi…kırmızı ipek tendi, tam da istediği formda gümüş kaplama yuvarlak pandant ve yine kırmızı büyücenek püskülü vardı, iki ucundan da yine gümüş kaplama topları sarkıyordu. Göz alıcı bu kolye ile gözlerini O’ndan alması artık söz konusu olamayacaktı.

2 yorum:

  1. öykü çok güzel olmuş tasrımcının edebiyatçı yönüylede tanışmış olduk sevgiler

    YanıtlaSil
  2. Mesleki alanınız gazate ile ilgili ya (tabi yanılmıyorsam) beni keşfetmeniz için bir pundunu bulup yazdım:o))şaka bir yana edebiyatçılık ne haddime, siz de bilirsiniz insan severek yaşıyorsa, yaşayarak yapıyorsa üstesinden gelemeyeceği bir şey olmuyor.Sevgilerimle..

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...