Başka bir şey olmalıydı; gönlünün sultanı biliyordu tabiki onu nasıl sevdiğini, yazdığı şiirler, sesinin nameleri, gözlerindeki duygu seli hep anlatıyordu sevgisini ama başka bir şey olmalıydı, O'na ömrünü verdiğini, gününün tüm vakitlerinin O'na ait olduğunu bilmesini istiyordu, elleriyle dokunabilmeliydi, teniyle de her an hissedebilmeliydi. Koştu Kalemkar'ının yanına ve buyurdu tüm haşmetiyle 'ustam anlat sultanıma, O'na ömrümü nakşet'!
Hünkarın hislerinin heybetiyle, yan laleleri zarifçe kolkola geçirdi usta, demek istediki; her şey birbirine bağlı bu dünyada, ben de sana aynen böyle bağlıyım, her bir yan lale günün saatlerini belirten yönlere bakarken anlatıyorlardı Hünkarın sevdasının her daim devam ettiğini...işlendi, işlendi, bağlandı ham ipeklere, sırma nakışlar ve püsküller eşlik etti bu dillere destan sevdaya.
Muhteşem...
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Özlem:)
YanıtlaSilnasılda kendini anlatan bir güzelliktir böyle..
YanıtlaSilDut masalından doğan sevdaya binlerce teşekkür, anlamak ta anlatmak önemli değil midir:))
YanıtlaSilöyledir sevgili Müge,
YanıtlaSilöyledir..